Nieuwe Autoriteit staat voor een verbindende vorm van gezag, en dat op twee manieren.

Gezagsfiguren worden ondersteund vanuit de verbinding met hun eigen steunnetwerk, onder het motto “It takes a village to raise a child”. Gezagsfiguren maken daarbij de overgang van “ik” naar “wij”, het handelen vanuit een samen gedragen verantwoordelijkheid.
“Als een collega problemen ervaart met een leerling, is het de verantwoordelijkheid van het hele schoolteam om naar een oplossing te zoeken.”
Bij uitbreiding wordt dit de hele gemeenschap: ouders, leiding van de jeugdbeweging, buren, de ruimere familie, de klusjesman op school, mensen van de buitenschoolse opvang,…

Een leerkracht hééft geen autoriteit, ze krijgt die vanuit de inbedding in de bredere (opvoed)gemeenschap.
Vanuit deze inbedding gaan opvoeders een relatie aan met kinderen en jongeren, die niet alleen staat voor warmte en geloven in de eigen mogelijkheden van kinderen en jongeren, maar ook de stevigheid uitstraalt van het formuleren vàn en vasthouden ààn verwachtingen en grenzen.

Haim Omer (grondlegger van de nieuwe autoriteit) spreekt over de ankerfunctie van autoriteitsfiguren.
Zij bieden een veilige basis, van waaruit kinderen en jongeren zich kunnen ontwikkelen.
Daar bovenop houden gezagsfiguren een oogje in het zeilen en laten ze niet los, ook als het moeilijk wordt.
Hun basishouding is er één van Waakzame Zorg.